Hakuna matata

Lieve allemaal,

We zijn nu al drie weken bezig met rondtrekken door Afrika en de tijd vliegt voorbij. Zoals ik al vertelde begon de tour op 5 februari vanuit Johannesburg. We reizen met een hele stoere, grote truck en onze groep bestaat maar uit zes personen, allemaal meiden. Eerst twijfelden we erover of het wel leuk zou zijn met zo'n kleine groep, maar het is juist gezellig. We lachen ontzettend veel en alles gaat heel snel. Onze tour leider Ally is ook een vrouw (heel leuk) maar onze bestuurder is een man uit Uganda, Dave. Zijn vaste uitdrukking is: 'These girls!' als we weer eens gek doen. Vanuit Johannesburg zijn we in een keer doorgereden naar Botswana. Daar werd meteen ons Afrikaanse geduld op de proef gesteld, want we stonden met pech langs de weg. T.I.A. zeggen ze hier dan: This Is Africa. Altijd blijven lachen want alles komt goed! En dat klopt, want in de namiddag kwamen we aan bij onze eerste camp site. De kippen en de kalkoenen liepen in het rond en de wc was met alleen met een paar bosjes omringd. Koken op een vuurtje, tenten opzetten en daarna naar bed want de volgende ochtend moesten we al om 6 vertrekken. De volgende dag moesten we een heel eind rijden en kwamen we aan in Kasane. Daar hebben we een safari cruise gedaan over de Chobe rivier, en nijlpaarden en krokodillen gezien.

Op donderdag was het al tijd voor ons derde land: Zimbabwe. We merkten bij de grens al dat de mensen hier heel vriendelijk zijn. Onze eerste bestemming in Zimbabwe waren de Victoria Falls, een van de zeven natuur wereldwonderen. We verbleven in een heel leuk hostel genaamd Shoestrings, waar 's avonds alle locals een drankje kwamen doen. In het dorpje Vic Falls was een marktje waar wij door de mannen als prinsessen werden ontvangen. Ze gaven ons Afrikaanse namen wat voor veel hilariteit zorgde. Ik was 'Yimbai', wat 'trust' betekent. De volgende dag zijn we naar de waterval gegaan, die 'The smoke that thunders' wordt genoemd vanwege de enorme damp/waterspetters die van de waterval afkomen. Het was echt adembenemend. We waren compleet doorweekt door de damp en de tropische regenbuien maar het was gelukkig niet koud.

Na nog een paar hele leuke dagen in Vic Falls vertrokken we naar Hwange National Park. We sliepen op een camping waar de wilde dieren zo doorheen konden lopen. Daar hadden we onze eerste echte safari door het wildpark, en we zagen meteen al veel dieren zoals olifanten, zebra's, giraffen en nijlpaarden. Maar het echte avontuur kwam pas toen we 's avonds in de bar wat aan het drinken waren. Opeens kwam er een ranger binnen die beweerde dat er acht leeuwen vlak voor de ingang van de camping liepen. We sprongen meteen in de jeep en zagen een hele groep leeuwen vanaf een meter afstand. Heel gaaf en ook wel extra spannend in het donker!

Na Hwange gingen we door naar Zambia. Daar stonden we op een camping waar je zo de hoefafdrukken van zebra's naast je tent zag staan. Helaas kwamen we er wel steeds meer achter dat we midden in het regenseizoen zaten, want de hele dag door kwamen er hevige buien uit de lucht. De natuur was wel echt prachtig, en we hadden een heel mooi uitzicht toen we door de bergen reden.

Zaterdag 16 februari stonden we vroeg op we vertrokken naar het vijfde land van onze tour: Malawi. Het is een ontzettend arm land maar desondanks zijn de mensen die er wonen heel vriendelijk. Iedereen zwaait naar je als de truck voorbij rijdt en kindjes rennen achter je aan. We verbleven bij Kande Beach, een plaatsje dat ligt aan Lake Malawi. Dit is een groot meer maar het lijkt net een zee, omdat er golven zijn en je de overkant niet kan zien. Hier sliepen we voor het eerst in kamers met echte bedden, wat een verademing! We hebben heerlijk op het strand gelegen en ook een wandeling gemaakt door het dorp, begeleid door twee jongens die zelf uit het dorp kwamen. We hebben het schooltje bezocht en daarna het ziekenhuis. Dat laatste vond ik vooral heel indrukwekkend, met een 'wachtkamer' volgepropt met zieke mensen en niet eens genoeg klamboes op de zaal voor pasgeboren kindjes, voor wie malaria heel gevaarlijk is. We hebben met de groep dan ook een paar klamboes gedoneerd. 'S avonds hadden we een traditioneel diner in het dorp, op een matje op de grond. Heerlijk eten (al zat er zand in de spinazie) en na het eten gingen de kindjes uit het dorp voor en met ons dansen en zingen. Wij konden natuurlijk niet achter blijven en leerden hen de 'Kabouter Plop-dans'.

Na Malawi gingen we door naar Tanzania, waar we voor langere tijd zouden blijven. Hier konden we niet meer met onze korte broeken en hempjes rondlopen, want de mensen hier zijn islamitisch. We sliepen op een plek waar je heerlijke warme chocolademelk en brownies kon eten. Helaas zijn de sanitaire voorzieningen in Tanzania niet al te best; je hangt vaak boven een gat. Ook werden de warme douches steeds schaarser.
De volgende ochtend vertrokken we om vijf uur (!), want we hadden een lange dag te gaan. 'S middags kwamen we aan in Dar Es Salaam, een erg Arabisch ogende stad. Je ziet daar veel gesluierde vrouwen en ook mannen in traditioneel islamitische kleding. Het was een leuke rit door de levendige stad maar we moesten ook goed opletten dat er bij stilstand geen groepen jongens de laadruimtes van de truck probeerden open te breken.
Onze campsite was erg mooi gelegen aan het strand en we kregen heerlijke vis te eten. Het enige nadeel was dat er zout water uit de douche kwam... Maar ja; T.I.A!

Tot snel en veel liefs,

Elise